Roel Praas
Els Cozijnsen
Recensies
- U bevindt zich hier:
- Home
- »
- Informatie
- »
- Recensies
De nieuwe CD Piano Impressions of the Brittish Isles is goed ontvangen in de pers.
Hieronder recensies in Luister Magazine door Marjolein Sengers:
Wat een fijne muziek, dat is de eerste gedachte bij het luisteren van deze Engelse componisten die op één na allemaal in de 1e helft van de vorige eeuw mooie carriéres maakten. Lieflijke stukken zijn het, veelal met een programmatisch karakter. De zee, de natuur, dromen, sprookjes; het zijn onderwerpen die de fantasie prikkelen en de verbeelding tot gang brengen.
Roel Praas breekt met zijn mooie opname een lans voor deze werken, die op de grote concertpodia weinig te horen zijn, hooguit als toegift. Hij speelt overwegen en beheerst en laat de noten en harmonieën voor zichzelf spreken. Hij heeft gevoel voor de"isle-achtige" klankkleur en creëert met duidelijkheid en in alle rust ontspannende momenten van introspectie, waarin de door de landschappelijke schoonheid beïnvloede ziel van de componist tot leven komt.
Recensie in Piano Bulletin door Christo Lelie:
De Engelse muziek uit de 1e helft van de 20ste eeuw op de CD van Roel Praas is te herkennen door: Het programmatische of gebaseerd op poëzie, vaak landschappen en zeegezichten verklankend. het idioom is in basis tonaal en toegankelijk. Voorliefde voor kortere vormen, zoals preludes. Impressionistisch maar onderscheidend van Debussy en Ravel.
De jongste Britse componist op deze Cd is Kenneth Leighton, een van de belangrijkste componisten uit het naoorlogse Engeland. Diens Variations is een pianistisch knap uitgewerkte compositie van moderne snit. Roel Praas weet zich goed met deze stijl te vereenzelvigen en levert prachtig verzorgd en kleurrijk pianospel af.
Romantisch Soli Deo Gloria
Bij dit concert had de christelijke Oratoriumvereniging Soli Deo Gloria uit Nijverdal gekozen voor de moeilijke discipline van het lied. Weliswaar werd geopend met de vierdelige lofzang 'Te deum laudamus' van Mozart, maar de liederen van Mendelssohn , Brahms en Schubert stonden centraal. De vele luisteraars bij dit concert konden dan ook genieten van de rijkdom in melodie, harmonie, de kracht en grandeur van de romantiek.
Het koor wist het met een gedreven dirigent Herman Koops waar te maken. Gedrevenheid en een prachtige afwisseling in intimiteit en koorkracht. Dit koor heeft een brede en warme koorklank. Sopranen en tenoren die consequent de hoogste tonen zuiver van boven pakken. Als er verder één instrument symbool staat voor de Romantiek dan is het de piano. De meeste romantische componisten schreven niet alleen voor dit instrument concertmuziek maar ook werken voor amateurs. Er was door de sociale verandering veel vraag naar muziek die thuis gespeeld kon worden.
Dat pianist Roel Praas geen amateur is maar een volbloed professional, bleek wel uit zijn solo-optreden en de perfecte begeleiding bij de liederen van het koor. Het pianospel van Praas is zangerig, vertellend.Verfrissend is zijn aandacht voor de motieven en wordt de opbouw van het hele werk goed volgbaar. Nu eens morrelt hij heerlijk diep in het basgedeelte dan weer licht en helder met enkele noten. Door deze ideale samenwerking klonken de liederen ook zoals de componisten ze bedoeld moeten hebben.
De Drei Geistliche Lieder van Mendelssohn werden vol overtuiging gezongen. De solo in het eerste lied door een koorlid kwam zeer verzorgd over. In het daaropvolgende koraal openden de vrouwen met een sterke en stevige inzet. De overstap naar het meerstemmige koraal vulde de hele kerk. Een koor met body. Jammer van de overduidelijke fermate aan het eind van elke versregel. In het laatste lied van Mendelssohn was de manneninzet bij de fuga overtuigend. Een perfect tempo en een prachtige dynamiek.
Dit alles omlijst door een wonderschone pianobegeleiding. Brahms met zijn lastige koorwendingen werd overwonnen en Schubert werd een muzikaal plaatje.
Mozart was wat netjes en niet steeds helder en exact. De Romantiek overwon.
Twentsche Courant Tubantia d.d. 28 april 2008